วันศุกร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2561

ภูมิปัญญาไทยและวัฒนธรรมไทยสมัยสุโขทัย

                           คำว่า "ภูมิปัญญา" หมายถึง ความรู้ ทักษะ ความเชื่อ และพฤติกรรมของคน 
            ในการปรับตัวให้เข้ากับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม แล้วสร้างสรรค์สังคมและสั่งสม
            ประสบการณ์เหล่านั้นเป็นเวลานาน เพื่ออนุชนรุ่นหลังต่อมา


ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการสร้างสรรค์ภูมิปัญญาไทยสมัยสุโขทัย


            1. ความต้องการปัจจัยในการดำรงชีวิต เช่น เครื่องมือ เครื่องใช้ เป็นต้น
            2. ความต้องการแก้ไขปัญหาที่เกิดจากสภาพแวดล้อมตามธรรมชาติ 
            3. ความต้องการที่จะใช้ประโยชน์จากหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาเพื่อนำมาสร้าง
                ความสงบสุขให้กับสังคม
            4. ความต้องการให้เกิดความมั่นคงของอาณาจักร



ผลงานการสร้างสรรค์ภูมิปัญญาไทยในสมัยสุโขทัย


                1. การสร้างที่กักเก็บน้ำเอาไว้ใช้ในหน้าแล้ง เนื่องจากสภาพของดินในสุโขทัย
        ส่วนใหญ่เป็นดินปนทรายที่ไม่อุ้มน้ำ ทำให้เกิดปัญหาในการเพาะปลูกในหน้าแล้ง จึงได้
        มีการชักน้ำจากที่สูงทางด้านตะวันตกของสุโขทัยมายังบริเวณแหล่งที่อยู่อาศัย และ
        สร้างคันดินเพื่อบังคับน้ำให้ไหลจากที่สูงและหุบเขามาเก็บในคู ห้วย สระน้ำ โดยมีท่อดิน
        ขนาดใหญ่ฝังลึกอยู่ใต้ผิวดินเป็นท่อลำเลียง แนวคันดินสำหรับบังคับน้ำนี้เรียกว่า 
        สรีดภงส์ หรือ ทำนบพระร่วง นอกจากนี้ยังมีการสร้างตระพังเก็บน้ำ หรือสระสำหรับ
        เก็บน้ำเอาไว้ด้วย



ภาพถ่ายทางอากาศวัดสระศรีกลางตระพังตะกวน
ซึ่งเป็นสระน้ำขนาดใหญ่ภายในเมืองสุโขทัย

                    การที่ชาวสุโขทัยใช้วิธีเอาชนะปัญหาการขาดแคลนน้ำในหน้าแล้งด้วยวิธีที่
        ปัจจุบันเรียกว่า การชลประทาน จัดได้ว่าเป็นภูมิปัญญาที่ยังคงใช้ปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง
        กันมาในสมัยหลังๆ
ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ ทำนบพระร่วง
                   
                 2. การรู้จักใช้ศิลาแลง มาสร้างอาคารสถานที่ ศิลาแลงเป็นหินที่จะกลายสภาพ
        เป็นดินในระยะหลังๆต่อมา แต่ไม่ได้เป็นดินที่แท้จริง มีสภาพแข็งและมีลักษณะพรุน 
        มีสีแดง สะสมอยู่ในพื้นดิน ชาวสุโขทัยนำมาสร้างโบสถ์หรือศาสนาสถานต่างๆโดยกา
        สกัดเป็นแผ่นๆแล้วนำมาซ้อนเรียงกันไว้จนมีลักษณะเป็นผนัง ใช้น้ำยาเป็นตัวประสาน
        ให้ศิลาแลงแต่ละแผ่นเชื่อมต่อกันเป็นศิลาแผ่นใหญ่ 


Image result for วัดมหาธาตุ สุโขทัย
วัดมหาธาตุ จังหวัดสุโขทัย

                    3. การรู้จักเคลือบเครื่องปั้นดินเผาให้มีความสวยงาม คนไทยรู้จักการใช้ดิน
        เหนียวมาปั้นเป็นภาชนะต่างๆมาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ แต่เมื่อมาถึงสมัยสุโขทัย 
        คนไทยได้รู้จักการเคลือบเครื่องปั้นดินเผาให้มีความสวยงาม เครื่องเคลือบดินเผานี้ 
        เรียกกันว่า เครื่องสังคโลก

                    ภูมิปัญญาไทยในการทำเครื่องสังคโลกของชาวสุโขทัยนี้ เริ่มตั้งแต่การนำ
        ดินเหนียวและดินขาวคุณภาพดีมาปั้น นำยางไม้บางชนิดมาผลิตเป็นน้ำยาเคลือบ ตลอด
        จนการสร้างเตาเผาที่ระบายความร้อนได้ดี ในการเผาเครื่องสังคโลกนั้น มักจะเผากัน
        ในฤดูฝนเพราะอากาศในเตาและฝืนที่ใช้จะมีความชื้นมากขึ้น ทำให้เครื่องเคลือบดินเผา
        สีเขียวไข่กามีความสวยงามกว่าการเผาในฤดูร้อน


ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ เครื่องสังคโลก
เครื่องเคลือบดินเผา หรือ เครื่องสังคโลก


                    4. การประดิษฐ์โลหกรรมสำริด ชาวสุโขทัยได้ทดลองจนพบว่าการผสมตะกั่ว
            ลงในสำริด ทำให้โลหะหลอมได้ง่ายมากขึ้น ช่วยลดฟองอากาศในโลหะเหลว วัตถุที่
            หล่อมีคุณภาพดี เหมาะในการนำมาทำภาชนะ เครื่องประดับ แต่เมื่อจะนำมาทำอาวุธ
            จะไม่นิยมผสมตะกั่วลงไปในสำริด เพราะต้องการให้สำริดมีความแข็งแกร่งและทนทาน


Image result for สำริด สุโขทัย
พระพุทธรูปเนื้อสำริด ศิลปะสมัยสุโขทัย

                    5. การใช้วัสดุที่มีส่วนผสมเหมาะสำหรับทำให้ปูนปั้นแข็งตัว ชาวสุโขทัย
            ค้นพบว่าการใช้ปูน ทรายและน้ำอ้อยผสมกัน ทำให้ปูนปั้นแข็งตัวได้ภายในเวลาไม่
            นาน เหมาะสำหรับการปั้นพระพุทธรูป และสิ่งประดิษฐ์ตกแต่งศาสนสถานต่างๆ เช่น 
            ลวดลายปูนปั้นมณฑป เป็นต้น

                    6. ใช้คติความเชื่อในเรื่องพระพุทธศาสนาควบคุมพฤติกรรมของคนใน
            สังคม การปลูกฝังนิสัยของคนไทยสมัยสุโขทัยให้มีแต่ความสงบ มีศีลธรรม เพื่อ
            ความร่มเย็นของผู้คนในสังคม ปลูกฝังให้คนเกรงกลัวต่อบาป เช่น การนำเอานรก 
            สวรรค์ ซึ่งปรากฏในหนังสือไตรภูมิพระร่วงมาสอนให้คนยึดทำแต่ความดี ละเว้นความ
            ชั่ว เป็นต้น


Image result for หนังสือไตรภูมิพระร่วง
หนังสือไตรภูมิพระร่วงหรือเตภูมิกถา
วรรณกรรมปรัชญาและศาสนาเล่มแรกของไทย

                    7. การประดิษฐ์ตัวอักษรไทย หรือที่เรียกว่า ลายสือไทย ของพ่อขุนราม
            คำแหงมหาราช เมื่อ พ.ศ. 1826 ทรงดัดแปลงมาจากหนังสือขอม มอญ ซึ่งนิยมใช้
            อยู่ในแถบแม่น้ำเจ้าพระยาแต่เดิม ภูมิปัญญาการประดิษฐ์อักษรไทยของพ่อขุนราม
            คำแหงมหาราช ความพิเศษของตัวอักษรไทยที่พ่อขุนรามคำแหงมหาราชได้ทรง
            ประดิษฐ์ขึ้นมา ถือว่าเป็นภูมิปัญญาไทยสมัยสุโขทัย ที่กลายเป็นมรดกตกทอดมา

            จนทุกวันนี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น